صنعت هتل‌داری بیش از سایر اقامتگاه‌ها مورد آسیب قرار گرفت، زیرا از ابتدای همه‌گیری کرونا و بسته شدن مرزها دیگر هیچ مسافر خارجی به ایران نیامده و در نتیجه هتل‌ها بیش از دو سوم ‌میهمانان خود را از دست داده‌اند.هتل‌های بزرگ و چند ستاره عمدتا میزبانان مسافران خارجی بوده و مسافران داخلی بسیار کمی هتل‌های چند ستاره را به عنوان محل اقامت خود برمی‌گزینند.

مهم‌ترین دلیل عدم انتخاب هتل به عنوان محل اقامت در سفر برای بسیاری از شهروندان را می‌توان در هزینه بالای اقامت در هتل دانست که با توجه به شرایط اقتصادی مردم و وضعیت معیشتی ضعیف خانوارها، انتخاب هتل تنها برای اقشار مرفه و پردرآمد امکان‌پذیر است. از این رو بیشتر مردم در سفرها یا در خانه‌های اقوام اقامت می‌کنند یا به دنبال اقامتگاه‌های بوم‌گردی، خانه‌های شخصی ارزان یا هتل‌هایی با استانداردهای پایین هستند.

با همه‌گیری کرونا هتل‌ها، علاوه بر از دست دادن ‌میهمانان اصلی خود یعنی همان مسافران خارجی حتی مسافران داخلی را نیز از دست دادند و به تناسب لغو سفرها و رزروها، هتل‌ها با خسارت‌های مالی بی‌سابقه‌ای مواجه شدند و در ابتدا برای کاهش هزینه‌ها اقدام به تعدیل نیرو یا فرستادن کارکنان خود به مرخصی بدون حقوق کردند اما با طولانی شدن روند محدودیت سفرها، بحران کرونا و هزینه‌های کمرشکن برخی از هتل‌ها اقدام به تعطیلی موقت و برخی دائم کردند.طی یک سال و نیم گذشته شاهد به مزایده گذاشتن برخی از هتل‌ها و آگهی فروش آنها بودیم حتی برخی از هتل‌ها اقدام به تغییر کاربری کرده تا از این طریق برای تامین هزینه‌ها درآمد کسب کرده و از تعطیلی دائم آن جلوگیری کنند. حتی برداشتن محدودیت‌های سفرهای داخلی نیز تاثیری در رزرو هتل‌ها در تعطیلات نداشته و در تعطیلات نوروز تنها ۳ درصد از مسافران در اقامتگاه‌های رسمی اقامت کردند و باقی مسافران در اقامتگاه‌های غیررسمی، خانه‌های شخصی، ویلاها، خانه‌های بوم‌گردی یا کمپ زدن در طبیعت اقامت کردند.

انتخاب نکردن هتل‌ها برای اقامت صرفا به‌دلیل بی‌اعتمادی به اماکن عمومی ناشی از بحران کرونا نیست بلکه براساس دیدگاهی است که طی سالیان در تفاوت قیمت‌ها در اذهان نقش بسته است و با وجود آنکه هتل‌ها از سال گذشته تخفیفات ویژه‌ای برای جذب مسافران درنظر گرفته‌اند اما آنچنان مورد اقبال قرار نگرفته است.

با توجه به مشاهدات میدانی با قاطعیت می‌توان گفت که هتل‌ها یکی از مراکز امن و ایمن برای اقامت مسافران به‌ویژه در ایام کرونا محسوب می‌شوند و حتی میزان هزینه اجاره اتاق‌ها در بسیاری از هتل‌ها به سطح دیگر اقامتگاه‌ها یا حتی برخی کمتر رسیده‌اند و این نشان‌ دهنده تغییر سبک و روش هتل‌ها از جذب گردشگران خارجی به گردشگران داخلی است. از این رو هتل‌ها با بهره‌گیری از سه شیوه تخفیف، هماهنگی با دیگر مراکز تفریحی و دو نرخی کردن تعرفه‌ها امکان بازیابی و احیای خود را فراهم می‌کنند.

اگرچه تخفیف در اجاره‌بهای اقامت در هتل‌ها می‌تواند در جذب تدریجی مسافران تاثیرگذار باشد و در آینده منجر به اعتمادسازی در میان اقشار مختلف درآمدی شود؛اما علاوه بر آن هتل‌ها جهت بازگشت به مسیر احیای بازار خود نیازمند اقداماتی فراتر از این هستند.